Donderdag 2 februari
Zondag 5 februari
Dinsdag 7 februari
Donderdag 9 februari
Vrijdag 10 februari
Zaterdag 11 februari
Zondag 12 februari
Maandag 13 februari
Dinsdag 14 februari
Woensdag 15 februari
Donderdag 16 februari
Zaterdag 18 februari
Donderdag 23 februari
Maandag 27 februari
Dinsdag 28 februari


Maart 2006

Donderdag 2 februari 2006
Caroline heeft een eigenaardig trekje. Als je Alexandra een rijstewafeltje presenteert, pakt ze doelgericht en direct een wafeltje uit de trommel. Maar Caroline doet dat anders: eerst kijkt je je aan met een blik die zegt: Echt? Is dat voor mij? En kijkt vervolgens naar haar zus, wat die doet of heeft gedaan. Pas dan strekt ze haar hand uit om ook een koekje te pakken.
Een keurig kind, maar wel een typische gedraging. Eigenlijk heeft ze dat altijd al gedaan.
Houdt ze niet van wafeltjes? Wacht ze op een ander aanbod? Johan en Petra weten het niet.

Badtijd is altijd een favoriet moment van Caroline en Alexandra. Het enige nadeel is, dat ze dan toch echt op elkaar moeten wachten. Meestal staat het niet-badende kind te brullen in haar bed.
Caroline besluit een nieuwe dimensie aan haar bad te geven. Niet alleen zit ze rechtop in haar bad, ze gaat er in knielen, en probeert zelfs te gaan staan. En dat terwijl het nog op de hoge staander staat. Dat is niet de bedoeling, Caroline.

Zondag 5 februari 2006
Langzaam aan krijgen de dames behoefte om zich verder te ontwikkelen. En een van hun geboortecadeaus wordt van de zolder gehaald: de gobble-de-gob Hippo, het blauwe nijlpaard van Fisher-Price. Dat hadden ze al weer maanden geleden gekregen van tante Marianne, oom Gerhard, Tessa, Max en Evi. Het nijlpaard kan fungeren als zitauto, maar ook (met de zitting omhoog) als wagen om achteraan te lopen. Als je goed kunt lopen, met een goede vaart, kun je hem peek-a-blocks laten opeten!
Dit prachtige stuk speelgoed wordt door Caroline en Alexandra eens aan een grondig onderzoek onderworpen. Heel interessant. Nog mooier is het, wanneer Johan de dames om de beurt op de rug van het nijlpaard zet. Ze schateren het uit van plezier!
Alleen het afzetten met de beentjes, dat lukt nog niet. Maar zolang papa ze voortduwt, is dat toch ook nergens voor nodig!

Na met het nijlpaard gespeeld te hebben, spelen ze keurig zittend nog een hele tijd met de peek-a-blocks. Zo mooi dat die blokken rammelen! In iedere hand kun je een blok nemen, en dan maar schudden. Caroline en Alexandra zijn heel tevreden.


Dinsdag 7 februari 2006 DE EERSTE VERJAARDAG
Vandaag worden Caroline en Alexandra een jaar. Of is dat 42 weken? Of toch twee jaar? Het blijft verwarrend. Laten we het er maar ophouden dat ze nu ieder een jaar zijn. En dat de samen voor twee tellen - daar doen we dan maar even niet aan.

Vandaag is een relatief rustige dag. S Morgens komt Nadine schoonmaken, en s middags komt oma Emmy langs met haar cadeau. Dat is zo afgesproken, zodat de dames hun cadeautjes een beetje gefaseerd krijgen. Alles ineens is veel te verwarrend voor ze.

Oma Emmy heeft een hele mooi loopkar meegenomen: hij heeft hogere zijkanten, waarin handopeningen zijn uitgezaagd en is heel stevig en stabiel. In de winkel (waar Petra en Johan de kar uitzochten) was al besproken, dat er geen probleem is als er een kind in kruipt, en het andere kind duwt. Petra heeft het idee, dat ze over een tijdje hier wel poppen in kunnen vervoeren, maar blokken en ander speelgoed kan natuurlijk ook heel goed.

De kar is in stevig papier ingepakt. Caroline en Alexandra storten zich op het uitpakken: hoewel dit niet gerepeteerd is, vinden ze het allemaal heel boeiend. Met name de papiersnippers natuurlijk, maar ook het geluid dat het papier maakt als je erop slaat, of als je een lange reep afscheurt.
Caroline pakt uit op de plaats waar de duwstang is, en duwt de kar tijdens het uitpakken al een beetje voor zich uit. Ze valt niet op haar knieen, maar stapt er zo n beetje achteraan.
Gelukkig is Petra alles aan het filmen.

Na dat het hele pak is uitgepakt, moet de kar grondig onderzocht worden. Alexandra werpt zich op als inspectrice van de wielen: ze is helemaal in beslag genomen door de manier waarop de wielen bewegen als haar zus duwt. Als de kar stilstaat, volgt ze met een vingertje de groeven in de wielen.
Caroline heeft een ander idee: zij is sowieso wat minder van de details. Zij bekijkt de kar grondig, en, tot verbijstering van oma Emmy en Petra, kruipt in de kar. Niet alleen kruipt ze er in, maar ze gaat er ook in staan! En dat binnen vijftien minuten na ontvangst.
Vervolgens leunt ze - staande - uit de kar, om in de zak onder de kinderstoelen te kijken. Dat gaat niet helemaal goed, want ze zet zich ongewild af tegen de kinderstoel en de kar rijdt.
Caroline is het daar niet mee eens en protesteert.
Oma vindt dit wel eng, en tilt Caroline uit de kar. Gelukkig staat de hele episode op film - je zou het anders toch niet geloven!

Mama vindt, dat Caroline en Alexandra toch wel voor zaterdag moeten oefenen met taart. Maar om daar nu speciaal taart voor te gaan kopen - een alternatief wordt gevonden in glace-koeken. Twee kleine koeken op elkaar, met een kaarsje erin.
Caroline en Alexandra worden in de stoel geplaatst en ieder krijgt een schoteltje met “taart” voor zich. In eerste instantie kijken ze elkaar aan met een blik die zegt: wat is dat nou?? Heb jij ook zo n gek ding? Wat moeten we daarmee??
Daarna besluit Caroline resoluut de (niet aangestoken) kaars te pakken en in haar mond te stoppen. Voor Petra kan ingrijpen, haalt ze het kaarsje er ook weer uit: Bah, dat smaakt vies.
Alexandra pakt resoluut de kaars-houder vast en brengt de koeken naar haar mond. En ook Caroline volgt die aanpak. Ze kenden nog geen roze koeken, maar ze bevallen opperbest.
Heerlijk zitten ze te knoeien met de cake en hun truien zitten onder de roze glazuur. Maar ze zitten te glunderen.

Na deze exercitie (er zijn uit iedere koek wat hapjes verdwenen) is het tijd om schoon te maken. Johan pakt een kind in een zithouding op, en schudt het boven de gootsteen uit, terwijl Petra met de kruimeldief de kinderstoel uitzuigt. Daarna kan de hele vloer gezogen worden.
Maar het was het waard.


Donderdag 9 februari 2006
Caroline en Alexandra zijn op ontdekkingstocht door de kamer.
Omdat de maxi-cosi's iets anders zijn opgesteld, kunnen ze nu bij een bijzettafeltje komen. Daar gaan eerst de onderzetters vanaf (dat weten we, een favoriet speeltje), daarna wordt een greep gedaan naar de babyfoon en de telefoon. Die worden dus snel ingenomen.
Door zich heeeeelemaal uit te rekken kunnen ze de tissuedoos te pakken krijgen. Twee dametjes zijn heel zoet bezig tissue na tissue uit de doos te trekken: dat is nog eens mooi. Maar waarom pakt mama dat nu af????
Gelukkig zaten er nog maar een vijftiental zakdoekjes in de doos. Mama zucht en neemt de dames in de middag mee op ronde: bibliotheek, winkelcentrum, supermarkt.
In de wagen kunnen ze tenminste (nog) niet zoveel schade aanrichten. Hoewel Caroline nu wel vanuit de maxicosi in de auto het portier kan aanraken. Haar nageltjes krassen lekker over de bekleding van de binnenkant.

Als Johan er s avonds is, mogen de dames spelen met hun nieuwe speelgoed: een peek-a-blocks olifant en circustrein, beiden van Fisher-Price. Krijgen we nu sponsoring van FP?
Was het maar waar! Toch heeft dit merk zijn voordelen: het is bijna onverwoestbaar en - heel belangrijk - de geluiden hebben ook een zachtere, oudervriendelijke, stand.
Caroline en Alexandra vinden het prachtig. Met name de trein valt goed in de smaak. Terwijl ze de achtervolging inzetten, maken ze bijna echte (hoge) kruip-bewegingen.
Het allermooiste aan de trein is niet de blokken, de lichtjes of de muziekjes, nee, dat is het draaischijfje op de wagon! Als de trein geactiveerd is, draaien de twee puntjes op dat schijfje van links naar rechts. Zowel Caroline als Alexandra zijn daar heel heftig in geinteresseerd.


Vrijdag 10 februari 2006
Caroline en Alexandra mogen vandaag - bij wijze van experiment - samen in het bad! Dat is plezier voor twee. Ieder zit keurig recht op in het babybad, dat misschien toch wel wat klein hiervoor is.

Caroline lijkt dorstig te zijn: een aantal keren haalt ze haar hand door het water, waarna ze haar platte hand naar haar mond brengt - alsof ze uit het kommetje van haar hand probeert te drinken. Dat geeft niet het door haar gewenste resultaat, dus verzint ze wat anders. Ze legt haar handen op iedere kant van het badje, en dompelt haar gezicht in het water. Daarna veert weer direct terug. Breed lachend. En dat doet ze niet een keer, maar een keer of drie, vier.
Het lijkt alsof ze het water aan het proeven is.

Johan probeert de meisjes kennis te laten maken met de douche, maar daar willen ze niets van weten. Het lawaai is te hard,en het voelt niet lekker op hun ruggetjes. Twee paar tranen beginnen op te komen. De douche gaat snel uit.


Zaterdag 11 februari 2006 VERJAARDAGSFEEST
De ochtend begint al vroeg: om 9:15 uur staat Petra in de rij van de gebaksbalie van de HEMA, er zijn nog achttien nummers voor haar. Gelukkig gaat alles vlot, en staat haar bestelling klaar. Anderhalve week geleden is via het internet de verjaardagstaart van Caroline en Alexandra besteld, net als veertien kinder-tompouces en twee quiches.
Het enige verschil met de bestelling is dat de kinder-tompouces tijdelijk niet leverbaar zijn, dus krijgen we normale voor de prijs van kindergebak. Dat valt mee dus.

Het huis wordt nog snel aan kant gemaakt, terwijl Johan de dames hun ontbijt geeft, en belt met de beheerder van rozemuisjes.nl om de site te laten blokkeren. Gelukkig werkt hij direct mee - hij vindt het ook ziekelijk.
Om elf uur staan opa Be en oma Annie voor de deur, om met de meisjes hun verjaardagen te vieren.
Hun cadeau staat ingepakt en wel al klaar: een mooie loopgiraf. Alexandra en Caroline onderwerpen hem eens aan een grondig onderzoek. En tot mooiste onderdeel roepen zij uit: de leren oren!!!
Hun beentjes zijn nog net te kort om goed bij de grond te kunnen komen, dus moeten ze nog even wachten met lopen.

Na de lunch is het tijd voor andere gasten en - het meeste belangrijke - de taart!
Er is een hele grote taart voor beide meisjes, die Petra tijdens het zingen tussen de dames vast houdt. Beide dames kijken bijzonder wantrouwend naar dat hele gevaarte, maar ze steken wel ieder een vinger in een hoek. Daarna krijgen zij een rijstewafeltje met slagroom, waar ze heerlijk mee zitten te knoeien. Gelukkig hebben ze plastic schortjes over hun zwarte veloursjurkjes aan, zodat die ongeschonden blijven.

Om een uur of vijf zijn de jarige Jobjes uitgeput en gaan ze - onder protest van de aanwezige grotere meisjes - naar bed. Al snel is het heel stil. Ze waren echt moe.
Tante Jose (en Reinier en Wouter) blijven helpen opruimen. In een mum van tijd is alles netjes en schoon, en staan er pizza's in de oven.
Reinier en Wouter zijn blij dat ze nog even met hun inmiddels wakker geworden nichtjes kunnen spelen. En Caroline en Alexandra zijn blij met hun grote neven.

Al met al een vermoeiende, maar hele leuke dag. Op naar de volgende verjaardag!


Zondag 12 februari 2006
Arme Caroline en Alexandra. De festiviteiten van gisteren laten hun sporen na. S Nachts sliepen ze erg onrustig en vandaag zijn ze zo verschrikkelijk moe. En dus jengelig.
Iedere keer als ze in de huiskamer spelen, komen ze bij Johan of Petra staan, en kijken ze smekend naar boven. Ze willen op schoot en geknuffeld worden.
Dat kan. Gelukkig is het zondag, zodat ieder een knuffelig meisje op schoot kan nemen.
Het valt ook niet mee, jarig zijn.


Maandag 13 februari 2006
Het gaat al een stuk beter dan gisteren met Caroline en Alexandra. Ze zijn niet meer zo ontzettend moe. Maar s middags laad Petra ze in om naar het centrum te gaan. Dat bevalt de meisjes prima: ze kunnen heerlijk stilzitten, en de wereld aan zich voorbij zien trekken.
En waar gaan ze naar toe: zomerbroeken kopen bij Hans Textiel. Mooie appel-groene! Dat kleurtje staat de meisjes uitstekend. En meteen nog twee setjes met roodgestreepte T-shirts en witte broeken. De dames kunnen er weer tegen deze zomer.
Mama koopt maat 80 en 86 . Per slot van rekening beginnen sommige kleding stukken maat 74 al wat klein te worden.


Dinsdag 14 februari 2006
De start is vroeg vanmorgen. De auto van Petra moet voor tien uur bij de garage zijn. Op dat tijdstip zijn ze meestal nog aan het ontbijten, dus moet het dagschema wat worden aangepast.
Een uurtje vroeger dan anders worden Caroline en Alexandra wakker gemaakt. Ze kijken wat verbaasd om zich heen - dat is niet zoals het hoort!
En ook het ontbijten duurt wat langer dan gebruikelijk. De meisjes zijn duidelijk nog niet wakker. Dat verandert, zodra ze de jasjes zien: direct na het ontbijt naar buiten! Daar gaan ze van giechelen van plezier!
 
Op naar de garage. Gelukkig is die niet zo ver weg, en kunnen we  naar huis lopen. Dat duurt een kwartiertje. Helaas is het nat en miezerig weer, zodat Petra blij is dat ze weer thuis is. Caroline en Alexandra hebben nergens last van, dik ingepakt in hun fleecejassen en onder een wagendeken. Het is oneerlijk verdeeld!
Gelukkig is oma Emmy s middags vroeg, en kan Petra alleen de auto weer ophalen, terwijl oma met haar kleindochters speelt.

Oma Emmy eet gezellig mee en zal de meisjes naar bed brengen.
De volwassenen eten extra vroeg, zodat Caroline en Alexandra voor zevenen kunnen eten. Dat is een stuk vroeger dan anders, maar de dag is vandaag ook vroeger begonnen.
In de pyjamaatjes (met een trui erover) blijven de meisjes bij oma, die ze dan alleen nog in bed hoeft te stoppen en voor te lezen.
Johan en Petra gaan naar de dominee om de doopdienst van 5 maart aanstaande voor te bereiden. Daar maken ze kennis met (de ouders van) Lieke, een elf weken oud meisje, dat ook in die dienst gedoopt gaat worden. De dominee heeft de meisjes thuis al gezien, en verzoekt ons (goedmoedig) er toch voor te zorgen dat hij goed kan zien wie wie is - want ze lijken sprekend op elkaar. We beloven voor een goede kleur-codering te zorgen, en het betreffende kind naar voren te duwen als hij een naam noemt. Dat moet goed gaan!


Woensdag 15 februari 2006
Het gewijzigde schema van gisteren, heeft vandaag een vreemde uitwerking. Gewoonlijk slapen de meisjes van twaalf tot twee, waarna de “lunchen” met een groentepotje.
Maar vandaag slapen ze en slapen ze. Het is uiteindelijk kwart voor vier als ze wakker worden. Dat is vreemd. Daarna gaat de groentehap (met fles) er in als pap.
Normaal spelen ze tot vijf uur, waarna ze weer een slaapje doen. Maar dat tweede slaapje slaan de dames vandaag maar over. Ze mogen opblijven tot hun papmaaltijd.
Daarna slapen ze weer heerlijk in. Het was een vermoeiende dag vandaag.


Donderdag 16 februari 2006
De gekke slaapjes van gisteren worden niet herhaald door de dames. Ze volgen weer het normale schema:
9:00 opstaan en ontbijten, gevolgd door spelen
12:00 fruithapje met koekje, gevolgd door slaapje
14:00 uit bed, groente hapje met Nutrilon 3 (100 ml), gevolgd door spelen
17:00 drinken (100ml), cracker en slaapje (Johan en Petra kunnen rustig eten!)
18:30 uit bed
19:30/20:00 bad/pap (van 200 ml Nutrilon 3 met rijstebloem)

Alexandra bewijst dat ze haar eigen naam prima kent, en zelfs haar moeder soms begrijpt.
Terwijl Petra Caroline na het fruithapje uit de kinderstoel tilt, roept ze Alexandra en zegt: Kom Alexandra, het is jouw beurt voor een fruithapje. Kom dan!.
En daar komt Alexandra aan. Helemaal van de andere kant van de kamer kruipt ze naar de kinderstoel en gaat er tegenaanstaan.  Dat had Petra nog niet meegemaakt.

Caroline is in de contramine - ze vertikt het om stil te liggen op het aankleedkussen. Dat is al een tijdje gaande, maar het wordt steeds erger. Ze draait elke keer over haar rechterzij, gaat op haar knieen zitten of gaat staan. Of ze probeert haar luier te pakken, de vuile of de schone, dat maakt haar niet uit.
De enige manier om haar te verschonen, is met een elleboog op haar borstkas, en zelfs dan is het nog oppassen. Vandaag glipt ze weer weg: bij een poepluier draait ze weg, en haar been en voet belanden midden in de poep. Bah! Ze pakt de luier vast, en staat op. Dat wordt dus een algehele verschoning: romper vuil, t-shirt vuil, aankleedkussen vuil. En Caroline heeft de grootste lol - maar Petra niet.
Alexandra is rustiger, maar rekt haar sokken en broek uit als ze in haar bedje gezet wordt en ze op haar zus moet wachten. Wat hebben die meiden toch?


Zaterdag 18 februari 2006
De Fisher-Price circustrein is de grote hit bij Caroline en Alexandra. Ze gaan in de achtervolging, zodra ze de muziekjes horen, en swingen met hun hele lichaam mee. Dat hebben we ze bij ander muzikaal speelgoed nog niet zien doen.

De ballonnen worden gekaapt en in de box getrokken. Caroline duwt de hare tegen de zijkant van de box en staat er tegenaan: hij is even groot als zij!
Johan wordt gek van twee paar handjes, die met heel veel druk over de ballonnen wrijven - inderdaad geen fijn geluid. Hij haalt de ballonnen uit de box. Caroline en Alexandra kijken hem beteuterd na. Het was juist zo fijn!


Donderdag 23 februari 2006
Het ligt nu vast op film: Caroline kan heel snel kruipen.
De afgelopen avonden hebben de meisjes met Johan op hun kamer geoefend, en op de vloerbedekking gaat het kruipen een stuk makkelijker dan op het laminaat. Maar Caroline heeft nu door hoe het op laminaat moet. Ze kruipt in een hoog tempo de kamer door. Alexandra kan wel op knieen en armen kruipen op het tapijt, maar prefereert nog door de huiskamer te tijgeren. Wedstrijdjes wint Caroline glansrijk, want kruipen gaat sneller dan tijgeren.


Maandag 27 februari 2006
Het is opruimdag, en Caroline en Alexandra zijn het daar niet erg mee eens. Mama hoort met hen te spelen, en niet iedere keer weg te lopen!
Gelukkig is er afleiding: de glazenwasser komt langs. Caroline ziet hem (vanuit Alexandra s) bed voor het raam van de kinderkamer staan. En wat ze tot nu toe bij iedereen vertikt, lukt bij hem wel: ze zwaait opgewekt naar de glazenwasser. Of doet ze hem gewoon na?

Na een middagslaapje laten de meisjes hun eensgezindheid zien. Niet alleen hebben ze allebei hun broek uitgetrokken, ze staan ieder te zwaaien met een broek in hun hand. Alleen heeft Caroline de broek van Alexandra, en Alexandra de broek van Caroline. De samenwerking is optimaal.


Dinsdag 28 februari 2006
Vanmorgen gaan de dames op bezoek in Haarlem. Ze parkeren bij oma Emmy, en worden daar al meteen bekeken door buurvrouwen, die benieuwd zijn naar de meisjes. Ze worden alom bewonderd, en geprezen om hun grootte.
Daarna op visite bij tante Nel: Caroline en Alexandra moeten wel even wennen. Wanneer Petra ze even in de huiskamer alleen laat om een tas uit de gang te halen, beginnen bij Caroline de tranen over haar wangen te biggelen. Ook Alexandra raakt van streek.
Wanneer Petra weer terug is, moet ze op de grond zitten. Alexandra kruipt direct tegen haar moeder aan, en staat lekker tegen haar aangeleund. Met wat aanmoediging doet Caroline het zelfde: lekker even knuffelen met mama. Alexandra zit in een sandwich: voor haar mama en achter haar Caroline.

Gelukkig trekken ze na een tijdje bij: even later gaan ze op ontdekkingstocht door de kamer. En kan er een lachje bij ze af. Ze vinden het verkennen van een voor hen vreemde kamer steeds interessanter.

Daarna gaan ze slapen en lunchen bij oma Emmy. Zodra ze in de wagen bij oma binnen worden gereden en ze oma zien, beginnen ze te stralen en komen de mega-watt lachen te voorschijn. Ze kunnen niet wachten uit de wagen te worden getild en te knuffelen met oma.
Toch moeten ze daar even in de box, terwijl Petra het tweede bedje in de slaapkamer zet. Ze krijgen nog een fruithapje en een koekje, en gaan daarna redelijk zoet slapen.

Na een uurtje is het weer feest: lekker door oma gevoerd worden. En daarna spelen in de huiskamer. Ook bij oma kunnen ze onder banken doorkruipen, en ze zijn inmiddels groot genoeg om op de vensterbank te kunnen kijken. Reuze interessant allemaal.