Donderdag 1 juni
Vrijdag 2 juni
Dinsdag 6 juni
Woensdag 7 juni
Zaterdag 10 juni
Zondag 11 juni
Woensdag 14 juni
Donderdag 15 juni
Vrijdag 16 juni
Zaterdag 17 juni
Zondag 18 juni Vaderdag
Dinsdag 20 juni
Woensdag 21 juni
Donderdag 22 juni
Vrijdag 23 juni
Zaterdag 24 juni
Zondag 25 juni
Maandag 26 juni
Woensdag 28 juni
Donderdag 29 juni
Vrijdag 30 juni

Juli 2006

Donderdag 1 juni 2006
Caroline is niet van de bank af te krijgen: vooral de houder van de telefoon op het bijzettafeltje is van grote aantrekkingskracht. Maar ook de vensterbank (die inmiddels leeg is) is prachtig.
Vandaag ontdekt ze, dat ze staande op de bank, de gekleurde knoppen van de DVD recorder kan aanraken. Weer iets dat niet mag!


Vrijdag 2 juni 2006
Caroline en Alexandra zijn weer bijzonder actief vandaag.
Zo presteert Caroline het, om op een moment dat Petra even in de keuken is,  bijna uit de kinderstoel te klimmen! Ze heeft ijverig gepulkt aan de vergrendeling van de vijfpuntsgordel, zodat die aan een kant open ging. Ze wurmde zich uit de andere kant en langs en blad, en stond met een voet op de zitting van de stoel en met een knie op het blad, toen Petra de kamer weer in kwam. Alweer iets waar ze niet alleen in kunnen blijven.

Alexandra heeft de smaak ook goed te pakken. Vandaag kreeg ze door, dat ze ook de bank op kan komen. Zij het, dat zij het nijlpaard er voorzet als steuntje. Glunderend zat ze op de bank.
De oude gehaakte shawl is ook een groot succes: Alexandra drapeert hem zelf over haar hoofd. En voor haar gezicht. Gelukkig kan ze door de gaten zien waar ze loopt. Ze loopt (op haar knieen) als een echt spookje door de huiskamer.


Dinsdag 6 juni 2006
Een uitje naar Haarlem staat op het programma. Op koffievisite bij tante Nel.
Hoewel de meisjes over het algemeen heel sociaal zijn, gaat het in de gang bij tante Nel toch weer fout. Zodra Petra Alexandra op haar voeten zet, klemt ze zich vast aan de broek van haar moeder en zet het op een brullen. Dat doet ze toch werkelijk nooit. Ook Caroline vindt het maar zo-zo.
Waarschijnlijk zijn de dames ernstig teleurgesteld, dat ze niet bij oma zijn. Ze hebben oma wel even gezien, maar zijn daar nu niet. En daar zijn ze het niet mee eens.

Na verloop van tijd ontdekken ze echter, dat het hier ook best wel leuk is. Er staan andere dingen op de grond, en er is een piano. En ze krijgen lekkere beetjes toegestopt.
Om het helemaal feest te maken, komt tante Nel's kleinzoon met een vriendje lunchen. En jawel - beginnende tieners en babies - het is een gouden combinatie. Ze zijn over een weer helemaal gefascineerd door elkaar.
Alexandra ziet haar kans schoon, en snaait een stuk volkoren boterham-met-pindakaas-en-chocoladehagelslag van een lunchbordje. Foei. Duidelijk een teken om een en ander in te pakken. Ze is gewoon baldadig.

Gedrieen gaat het - via de bewonderende blikken van mevrouw DuMaine - op naar oma Emmy. Daar krijgen ze nog een hapje, en dan op naar bed voor hun middagslaapje.


Woensdag 7 juni 2006
Alexandra kan nu ook de bank op klimmen, en eraf moet ze natuurlijk ook nog even leren.
Samen liggen de meisjes te giechelen op de bank en hebben ze de grootste lol.

Tegelijkertijd komen er ook tanden door. Als Caroline haar ondertand niet had verloren, hadden ze er allebei acht gehad. Bolletjes afhappen gaat steeds beter, maar ook een hardboekje moet het ontgelden: opeens is er een hele hoek van de voorkant af.


Zaterdag 10 juni 2006
Het huis doet mee aan de openhuizenroute van de makelaar, en is dus van 11 tot 2 opengesteld. De aanwezigheid van twee kleine meisjes is daarbij niet erg handig. Wat te doen?
Gelukkig brengt tante Jose redding: zij neemt Caroline en Alexandra mee naar oma Emmy. Daarvoor moet ze al heel vroeg weg, om de meisjes na hun (vervroegde) ontbijt mee te nemen. Dit is de eerste keer dat Caroline en Alexandra door een ander worden meegenomen en het is nog maar de vraag of dat een succes gaat worden.
Petra heeft ze al een paar dagen vertelt dat tante Jose zaterdag komt, en dat ze dan fijn naar oma gaan. Of dat beklijft weet niemand, maar als het zover is, laten de meisjes zich heel gewillig in de auto laden. Ze kijken ernstig wanneer hun ouders ze opgewekt uitzwaaien. Alexandra heeft een "ik voel nattigheid"-blik, maar zet het niet op een brullen.

Tante Jose vertelt later, dat de meisjes zich keurig hebben gedragen in de auto - geen gedrein, geen gebrul en geen protesten. Ook bij oma hebben ze het prima naar hun zin. Ze gaan gezellig met oma en tante naar een speelplaatsje, waar ze op het gras hun hele sokken groen spelen.
Omdat het zo goed gaat, worden ze niet bij oma opgehaald, maar weer thuisgebracht. Ook dat gaat prima. Op de parkeerplaats achter het huis worden de dames door Johan en Petra uit de auto gehaald, en dat vinden de dames toch wel weer fijn.
Dit experiment is volledig geslaagd. De dames hebben ons weer versteld doen staan.


Zondag 11 juni 2006
De dames zijn zaterdag zo lief geweest, dat ze vandaag mee mogen naar Villa Arena. Er zijn nog wat vraagjes over de nieuwe keuken. Ook in de keukenshowroom gedragen ze zich voorbeeldig. Oke, ze gooien hun Nijntje-boekjes een paar keer op de grond, maar brullen of jengelen niet.
Als beloning krijgen ze daarna een paar hapjes Australian-ijs in het middenstuk van het winkelcentrum. Ze smullen van alle smaken, zelfs van de mokka!

Met twee moeie kindertjes gaat de reis weer naar huis. Maar bij het uitrijden van de garage, rijdt Johan iets te hard tegen een stoeprand aan. Gevolg: een lekke band. Onder aan de helling gaat Johan de band verwisselen, maar Caroline en Alexandra zijn er absoluut niet blij mee!
Nu komen de tranen. De auto rijdt niet, papa en mama zitten niet in de auto - nee ze zijn absoluut niet blij. En dan hebben ze nog geluk dat ze niet in Petra's auto zitten - die heeft geen airco!

Woensdag 14 juni 2006
Tijdens het spelen in de kamer doet Caroline een heel interessante ontdekking, net terwijl Petra met oma Emmy aan de telefoon is, die dus meteen de primeur heeft.
Ze duwt de eetkamerstoelen van de tafel weg, en krijgt een knie op de zitting van een van de stoelen. Waar een knie is, kunnen er twee, en in een mum van tijd staat Caroline op de zitting van de stoel. Met een hand steunt ze op de tafel, terwijl ze met de andere een pen van het midden van de tafel grist. Reuze interessant allemaal.
Met een snelle greep heeft Petra haar vast en is ze van de tafel af.
Dat is een teleurstelling voor Caroline, maar wel zo veilig.


Donderdag 15 juni 2006
Tot het grote genoegen van Caroline en Alexandra staat na het eten de maxicosi wagen weer klaar. Winkelen!!! Deze morgen gaat de rit naar Haarlem. Het is een beetje miezerig weer, maar dat deert ze niet, en als ze dan ook nog een krentenbol bij Van Vessem krijgen, is het helemaal feest.

Natuurlijk moeten ze ook nog wat energie kwijt, en Caroline heeft daar wel een methode voor. Ze klimt in de kinderstoel, en gaat daar zitten.
Dat vindt Petra wel knap, maar toch niet zo fijn, dus mag Caroline daarna een tijdje in de box spelen.

En dan het grote nieuws van vandaag: degene die met onze babyfoto's aan de haal was gegaan, is eindelijk bekend en bestraft.
Eerst een korte beschrijving van de gebeurtenissen. Om de dader niet te alarmeren, is dit verhaal tot nu toe met opzet uit het dagboek gehouden, maar nu kan het helemaal verteld worden.

Op 10 februari 2006 (de dag voor het eerste verjaardagsfeest van Caroline en Alexandra) belt Johan naar Petra. Hij heeft via Google naar vermeldingen van Caroline en Alexandra gezocht, en tot zijn stomme verbazing meer gevonden dan hij verwachtte.
Niet alleen hun eigen site, maar ook een aantal sites die aangemaakt zijn bij babyboek-sites zoals www.rozemuisjes.nl en www.kijkonzebaby.nl . Toen hij een kijkje op die sites nam, zag hij daar talloze foto's van Caroline en Alexandra, die geplaatst waren door iemand die zich voor hun moeder uitgaf. Niet alleen dat, maar zo ging ze (o.a. in forums) actief op zoek naar medelijden, want haar kinderen waren ziek. De meest afgrijselijke verhalen over spoedoperaties en coma werden opgehangen, allemaal van a tot z verzonnen.
In totaal waren zo'n 145 !!! foto's van onze site geript, en herbruikt voor eigen doeleinden.

Begrijpelijkerwijs waren Johan en Petra hier ernstig door van slag, razend en voelden ze zich bepaald onveilig. De betreffende sites werden per direct van het web gehaald (nadat Johan er een kopie van had gemaakt). Maar dat loste het probleem niet op.
Een volgende stap was het doen van aangifte bij de politie. Die gaf echter weinig kans op een succesvolle vervolging. Het belang was ook niet erg groot - en bovendien - internet is een vaag gebeuren, en hoe achterhaal je zo iemand?
De providers gaven geen IP adres af, en het adres dat we kregen, liep stuk.
Al met al een heel onbevredigende situatie.

De volgende stap was het beveiligen van al het beeldmateriaal op deze site. Jammer maar helaas werden we hiertoe genoodzaakt. Een hele klus, maar het moest gebeuren.

Toch bleef deze hele affaire op de achtergrond spelen: regelmatig werden de gratis babysites afgespeurd naar verdachte sites. Verdacht, vanwege het abominabel slechte taalgebruik, de gebruikte namen, gebruikte gegevens en plaatsen.
Bepaalde typfouten, net als bepaalde namen, werden telkens hergebruikt. De sites hadden vaak namen als "<NAAM>onzeengeltjes" of "<NAAM>mijnprinsesje", waar voor <NAAM> de gekozen naam of namen werden ingevuld. En opvallend veel kinderen op die sites woonden in Alphen aan den Rijn.
Regelmatig werden verdachte sites gevonden, die ook steeds uitgebreider werden: bij verhalen over ziekenhuisopnamen werden foto's geplaatst van de website van het VU in Amsterdam, bij een verhuizing-verhaal foto's afkomstig van FUNDA en wanneer de ouders paarden hadden (terwijl ze in een appartement woonden!) stonden er foto's van die paarden bij, geript van een site van een manege. Een treurig dieptepunt was het gebruik van een overleden baby.

Door intensief speurwerk, en heel veel babyfoto's zien, konden de echte sites achterhaald worden, zodat contact kon worden gezocht met de ouders van die kinderen.
Dat waren gesprekken die door die (razende) ouders wel gewaardeerd werden, maar die toch liever niet gemaakt hadden moeten worden.  Toch leidde dit indirect tot de oplossing van de zaak. Een van de andere ouders bleek namelijk bij de politie te werken, en daar werd deze zaak wel heel hoog opgenomen. Maar ook bij hen leek het spoor stuk te lopen.
Tot Johan enige tijd geleden een telefoontje van de politie kreeg. Of de aangifte op verzoek van Justitie gewijzigd kon worden, van inbreuk op portretrecht en schending van privacy, naar belediging. Belediging is een lichter vergrijp, en vervolging op die grond heeft meer kans van slagen. Uiteraard kon dat - alles wat helpt de dader te bestraffen.

Uit een gesprek met de behandelende rechercheur van de politie te Breda kwam de navolgende informatie naar voren:
De dader is een veertienjarig meisje dat op het speciaal onderwijs zit en de verstandelijke vermogens van ongeveer een achtjarige heeft. Zij mocht van haar ouders lang zonder toezicht op de computer, waarbij zij kon doen en laten wat zij wilde. Ze woont in Alphen aan den Rijn - zoals al vermoed werd op basis van haar sites.
Zij is met haar ouders naar het politiebureau in Breda gehaald om deze situatie eens goed door te spreken. Haar ouders wisten van niets en zijn zich te pletter geschrokken. Vooralsnog zijn de volgende afspraken gemaakt: er wordt geen vervolging ingesteld (geseponeerd), maar onder strikte voorwaarden. Het kind komt onder toezicht van Bureau Jeugdzorg en mag niet zonder toezicht op enige computer komen, en  met toezicht maximaal een uur per dag. De ouders zijn voorgelicht over de manier waarop zij haar computergedrag kunnen controleren.
Indien zij zich niet aan de voorschriften van Bureau Jeugdzorg houden, zal alsnog vervolging worden ingesteld.

Dit is een uitkomst waar wel mee te leven is. Dit vergrijp is zo bizar, dat met een echt strafoplegging weinig resultaat te bereiken is. Psychologische hulp of begeleiding is veel meer op zijn plaats. En voor dit kind is de toegang tot internet ontzeggen een zware straf.
Een dergelijke fixatie op ernstig zieke babies is hoogst ongezond, en het volhouden van hele (gedetailleerde) verhalen over die kinderen duidt op het creëren van een fantasie-wereld.
Wat ook belangrijk is, is dat de ouders erbij betrokken worden.

Aan de ene kant is het een goed gevoel dat de dader bekend is, en dat er stappen zijn ondernomen. Deze kwestie kan nu min of meer afgesloten worden. Aan de andere kant blijft de vraag - hoeveel meer kinderen hebben een dergelijke hobby? Is dit een nieuw tijdsverdrijf onder tieners? En hoeveel ouders zijn er nog, die nog niets weten van hun gebruikte foto's ?


Vrijdag 16 juni 2006
De dag begint - relatief - vroeg: Alexandra is voor achten aan het 'piepen'. Niet echt huilen, maar wel regelmatig kort jammeren. Vaak valt ze dan wel weer in slaap, maar vandaag gebeurt dat niet, dus om kwart over acht komt Petra de boel inspecteren.
Ze treft een beteuterde Alexandra aan, zittend op haar slaapzak. OP haar slaapzak? Jawel, ze heeft zolang aan de ritssluiting geplozen en gerukt, dat hij is gaan wijken. En dan is het een koud kunstje om de slaapzak uit te wurmen. Petra bedenkt, dat ze misschien zat te mieren van de kou, en trekt haar in plaats van de nog wat wijde en rekbare bruine slaapzak, de stevigere wit/rode slaapzak aan. En vervolgens gaat ze douchen en zich aankleden.

Helaas is dat blijkbaar niet voldoende: ze blijft gejammer horen.
Aangekleed en wel komt ze weer de kinderkamer binnen. En wat treft ze aan? Alexandra heeft ook deze slaapzak losgekregen, en staat in haar bed. Wel nog met haar armen in de armsgaten, dus heeft ze een koninklijke sleep achter zich aan.
Caroline wil zich ook niet onbetuigd laten, en heeft haar bruine slaapzak ook maar vast uitgedaan. Zij heeft de rits niet opgekregen, maar heeft haar armen uit de armsgaten gehaald, ze door de halsopening geduwd en zich zo via de (rekbare) halsopening naar buiten gewerkt.
Hopeloos dus.

Caroline bendenkt, dat ze ook wel kan proberen in het bed van haar zus te komen. Ze probeert met een knie af te zetten tegen het muziekje: het is perslot van rekening een soort rekstokje, waar twee katten over hangen (Mortimer & Barnaby). Dat wordt dus direct uit het bed verwijderd.

Na deze vroege start, is er tijd om voor we naar oma Emmy gaan, nog even de Gamma te bezoeken. Een winkel - ook al is het een bouwmarkt - is altijd interessant volgens de meisjes.
Helemaal als ze met goedafgesloten verfmonsters mogen spelen.
Daarna door naar oma, waar ze ook Martine en (tante) Catharina nog even zien.

S Middags komt een technicus van Bruynzeel de keuken opmeten, om te kijken of de uitgezochte keuken wel in de ruimte past. Dat is gelukkig zo. Niet dat anders verwacht was: voor het uitzoeken had Petra al een plattegrond van de keuken gemaakt.


Zaterdag 17 juni 2006
Caroline en Alexandra hebben een verrassing in petto: de (opvouwbare) wasmand, die naast Alexandra's bed stond, staat nu IN Caroline's bed.
Er is duidelijk sprake van tweeling-samenwerking. Alexandra ontdekt de wasmand, trekt 'm naar haar toe, tilt 'm op naar haar bed, en daarvandaan gaat hij naar Caroline's bed.
Je moet toch wat, als je al je knuffels je bed uitgooit...

Vandaag staat een evenement op de agenda, waar Petra al weken naar uitkijkt: afgeschreven boekenverkoop in de bibliotheek. De bibliotheek gaat om 10 uur open, maar wanneer  Petra er enkele minuten over tien is, is het al afgeladen!
Het is maar goed dat de meisjes niet mee zijn - de wagen zou er gewoon niet bij kunnen.

Even voor elf uur is Petra weer thuis met een tas volgeladen met boeken. Alexandra ontdekt de tas in de huiskamer, en valt er enthousiast op aan. Het bovenste boek is binnen no-time uit de tas gevist. Petra grijpt in en tilt de tas op de bank om de aankopen aan Johan te laten zien.
Alexandra volgt de tas en wil erbij op Johans knie. Elk boekje dat uit de tas komt, wordt enthousiast begroet, of het nu boekjes met kinderversjes, Nijntje boekjes (Nijntje in het museum) of voorleesboeken zijn. Petra heeft een paar mooie prentenboeken gevonden, waar de meisjes nu nog wat te klein zijn, maar die ze later vast heel mooi vinden.

Caroline vindt het niet eerlijk en zet het in de box op een brullen - zij wil ook bij de boekjes. Beide meisjes worden met een nieuw boekje tevreden gesteld. Ze trekken zich ieder op een rustig plekje terug. Twintig minuten later zit Alexandra nog steeds heel zoet in haar nieuwe boekje op de bank te 'lezen'.

Johan gaat naar Emmeloord om verder te klussen aan het huis van Martine en Ewold, terwijl Petra de keuken bezet: er moet ragout worden gemaakt, zodat de meisjes dat vanmiddag kunnen eten. Een gigantische pan is het resultaat, zodat Petra vanavond ook nog kan eten, en een heleboel porties ragout met rijst voor Caroline en Alexandra kan invriezen.

Tijdens het koken mag Caroline uit de box en lekker vrij spelen in de kamer. De maxi-cosi's zijn weggeschoven, zodat ze niet op de bijzettafel (en van de bijzettafel op de bank) kan klimmen. Maar wanneer Petra zich op een gegeven moment omdraait, en de kamer in kijkt, zit Caroline heel triomfantelijk in haar kinderstoel!!!! Zonder banden uiteraard. En naast haar probeert Alexandra in de andere kinderstoel te klimmen - ze heeft al twee knieen op de tree-plank. Potjandorie!!!!! Zo gaat dat natuurlijk niet. Na een paar foto's wordt Caroline, die in middels in de stoel staat, er uit gevist en weer veilig op de grond gezet.
De etensbladen worden voorlopig weer op de stoel geklikt, dat maakt het klauteren een stuk moeilijker.

Tijd voor een slaapje - maar daar zijn de dames het niet mee eens. Petra hoort ze continu huilen/protesteren. Na een anderhalf uur haalt ze ze toch maar naar beneden.
Maar eerst moeten ze nog wat spelen in de kinderkamer. Petra zit in de stoel naast de bedjes, en Caroline geeft haar knuffels aan. Balorig zet Petra Mortimer (de knuffelpoes) op haar hoofd. Daarna volgt Haas, en een Nijntjeshuis, en nog een Haas. Dan is Caroline's bed leeg. Maar Petra moedigt haar aan om aan Alexandra hulp te vragen.
Caroline draait zich naar Alexandra om, die al klaar staat met de knuffels die nog in haar bed liggen: nog een Mortimer, twee Eyore's en de Snuf, de hond van Nijntje.  Petra balanceert het allemaal op haar hoofd, en iedereen heeft de grootste lol. Caroline en Alexandra moeten schaterlachen om hun gekke mama.

Ze smullen van de ragout met rijst, dus dat zit wel goed. Maar Alexandra heeft blijkbaar echt niet geslapen: tijdens haar fles melk valt ze in slaap!
Petra klikt de kinderstoel in de ligstand, en pakt de fles weg. Alexandra slaapt zeker een kwartier diep in de kinderstoel.

S Middags heeft Alexandra nog een andere verrassing in petto: ze valt bijna met het hoofd voorover over de rugleuning van de bank. Ze stond (weer!) op de bank, en besloot een vallend speeltje te achtervolgen. Gelukkig kan Petra haar net stevig bij een bovenbeen pakken en haar stoppen, maar ze hangt wel ondersteboven achter de bank. Petra laat haar een paar seconden langer hangen, zodat ze goed schrikt. Ze loopt rood aan, en vindt dit NIET LEUK. Ze is helemaal beduusd als ze weer op de bank is getild. Goed zo.
Wel kan ze inmiddels prima op de reguliere manier van de bank af klauteren, dus er zit vooruitgang in.

De dames zijn deze week opvallend creatief en actief - ze ontdekken opeens een heleboel nieuwe mogelijkheden.


Zondag 18 juni 2006  VADERDAG
Vandaag is het vaderdag - en dat betekent cadeautjes voor papa.
Gelukkig zijn de meisjes daar goed op voorbereid. Ze hebben zelfs zelfgemaakte cadeautjes! Hele mooie handafdrukjes, die ze samen met Petra en oma Emmy hebben gemaakt.
En lekkere chocola voor Johan (met creme brulee smaak) en het Donald Duck kookboek. Per slot van rekening is hij een groot Duck Fan, dus mocht dit werkje niet ontbreken.

De rest van de dag is klusjes dag: Petra schuurt twee oude stoeltjes (die Nadie en Casper niet meer nodig hadden) op en spuit de eerste laag lak er op. Maar dan is de spuitbus op, dus kan ze niet verder. Maandag maar weer eens een bezoekje aan de Gamma - vinden de meisjes ook leuk.


Dinsdag 20 juni 2006
Alexandra heeft een paar dagen goed geoefend met lopen: ze loopt los tussen de bank en de salontafel (ongeveer 2 stapjes). Deze middag heeft ze genoeg van het oefenen en loopt van de bank naar de kamerdeur, waar haar vader is. In een keer, zonder te vallen!
Op verzoek herhaalt ze deze mijlpaal nog een paar maal. Heel goed gedaan Alexandra.


Woensdag 21 juni 2006
Alexandra heeft de smaak te pakken: ze loopt los, en dat wil ze nu graag laten zien.
Maar daar wordt je wel heel moe van, dus halverwege de morgen trekken de dames zich terug op hun luie stoelen. De maxi cosi's wel te verstaan, waar ze lekker in kruipen met een boekje. Caroline geeft Alexandra heel bereid willig iedere keer een nieuw boekje aan. Wat een samenwerking!

s Middags smullen ze van een hapje aardappelpuree met sperziebonen en baklap: ze eten nu al bijna een week alleen maar de zelfmaakhapjes van Petra. Kipperagout met doperwtjes, champignons en rijst, andijviestamppot met een gebakken eitje, aardappelen-worteltjes-doperwten-en-gehakt, spaghetti, het gaat er allemaal prima in. De diepvries raakt al aardig vol met de maaltijden van de meisjes. Tja, dat heb je ervan als je moeder een hele grote pan ragout maakt, en daarna een hele grote pan rijst. Dan liggen er 16 porties ragout-met-rijst in de diepvries.

Omdat er vanmiddag weer kijkers komen, gaan de dames, samen met oma Emmy naar het overdekte winkelcentrum (het regent). Bij C&A krijgen de dames ieder een overgooier van spijkerstof - lekker voor het najaar, en het is nu uitverkoop.
Bij de bakker krijgen Caroline en Alexandra nog een lekker bruin bolletje. Met hun vele tanden verslinden ze dat in record tempo, zoals ze dat ook met hun (kleine) krentenbollen doen. Lekker bijten.

De post brengt vandaag kaarten voor het hele gezin van opa Be en oma Annie. Caroline en Alexandra zijn helemaal enthousiast. Caroline komt zelfs met uitgestrekte hand aanlopen wanneer Petra verteld dat er een mooie kaart voor Caroline is gekomen.
Beide meisjes laten hun genoegen duidelijk merken: Caroline door haar kaart duidelijk te merken met heel veel tandafdrukken (dat gaat zo goed met een ondertand) en Alexandra door de kaart dubbel te vouwen, zodat ze een boekje heeft.
Als ze naar bed gaan, hangen er twee heel verfromfraaide kaarten op het prikboard.


Donderdag 22 juni 2006
Caroline is een slimme tante: zet Petra het blad op de kinderstoel, om haar het in de kinderstoel klimmen te beletten, klimt ze er evengoed onderdoor. Of omheen - Petra ziet alleen het resultaat. Een hele triomfantelijke Caroline in de kinderstoel, met blad!


Vrijdag 23 juni 2006
Caroline en Alexandra worden zo langzamerhand echt te groot voor de maxi cosi wagen. Helaas, helaas. Qua gewicht zou het nog wel kunnen (hoewel het erg zwaar word ze uit de auto te tillen) maar hun hoofdjes beginnen boven de bescherming uit te steken. Ze worden dus gewoon te lang.
Oorspronkelijk was het plan om met z'n vieren op zaterdag de wagen terug te gaan brengen bij de verhuur in Amsterdam, en daar dan te kijken naar een andere smalle wagen.
Petra wil toch wel graag ook een smalle wagen, omdat dat in winkels een stuk eenvoudiger is. Babyrent had telefonisch al aangegeven dat zij ze voor zo'n 140 euro hadden. Natuurlijk kijkt ze ook nog even op marktplaats, om te zien wat ze daar doen. Tweedehands kosten ze toch minimaal zo'n vijftig euro. Goed om te weten.

Petra laadt de meisjes in en gaat naar Gardo in Velserbroek. Dat is een redelijk grote zaak, waar ze zowaar drie verschillende exemplaren hebben staan. Ze klappen allemaal op de zelfde manier in, maar een is opgeklapt iets lager. Deze kan zelfs rechtop in de achterbak staan.
Echte luchtbanden heeft dit type niet, maar dat geeft niet voor het gebruik. De bedoeling is deze 'extra' te hebben, zoals anderen er vaak een opklap / paraplu buggy bij hebben.
Petra heeft geluk: de X-adventure in donderblauw dessin (met teddyberen) is de laatste die ze van dat merk hebben staan, en daarom mag hij voor een aanbiedingsprijs weg: 89 euro.
Dat doet ze maar meteen, dan is dat ook weer geregeld. Idealiter had de wagen een vijfpuntsgordel gehad, maar dat komt blijkbaar bij dit model niet voor: geen enkel merk heeft het. Ook de meisjes keuren 'm helemaal goed. Ze mogen er in de winkel even in zitten, en willen er eigenlijk niet meer uit.
De winkel uitkomen met de nieuwe wagen is nog een hele toer: het alarm blijft maar afgaan, en geen enkele verkoopster kan de beveiliging vinden. Pas na een minuut of tien (en de bemoeienis van de eigenaar) is hij eindelijk gevonden: er zat een gewatteerde schouderband overheen!
Met maxi-cosi wagen en de nieuwe wagen en twee kinderen is de auto nu toch echt helemaal vol. Maar het gaat net.

Johan is verbaasd - maar ook aangenaam verrast - als hij een telefoontje krijgt "dat de plannen voor morgen zijn verandert". Hoezo - nou, Petra heeft net een nieuwe kinderwagen gekocht. Zo gaat dat dus.


Zaterdag 24 juni 2006
Petra heeft een knagend gevoel - er klopt iets niet, maar wat?
Na enig nadenken begint het te dagen. Haar paspoort is verlopen! Sinds 29 mei, dus nog maar net. Maar voor een tripje naar Engeland (a.s. zaterdag) is toch echt een geldig paspoort of identiteitskaart nodig. Had ze daar maar eerder aangedacht - nu moet het een spoed aanvraag worden!


Zondag 25 juni 2006
Voor een nieuw paspoort zijn ook nieuwe pasfoto's nodig, maar waar haal je die vandaan?
De aanvraag moet zo snel mogelijk, dus het liefst maandag morgen. Maar dan zijn er nog geen fotografen open.
Waar zijn er op zondag winkels open? Het treft, in de Cronjestraat in Haarlem is er braderie, en daar zit ook een goede fotozaak. Op naar de braderie. Het is warm en druk, maar de fotozaak is dicht!! Op naar plan B: Schiphol!!! Als er ergens foto's moeten kunnen worden gemaakt is het daar wel. Per slot van rekening vergeten mensen toch regelmatig hun paspoort.

Helaas, op Schiphol Plaza is er geen fotozaak (meer) die pasfoto's maakt. Petra vraagt het iemand van de beveiliging, en de enige optie is een automaat bij de vertrekhal.
Dat moet dan maar.


Maandag 26 juni 2006
Een goed begin van de maandagmorgen: de dames moeten vroeg hun bed uit, want om 9 uur gaat de gemeente open. En daar wil Petra zo vroeg mogelijk zijn, om dat daarna de auto naar de garage moet voor een APK keuring, zodat ze de rest van de dag geen auto meer heeft.

Het lukt: om half tien staan de dames bij het gemeentehuis. Caroline en Alexandra fijn weer in hun nieuwe wagen. En om kwart over tien uur zijn ze bij de garage. Daar vandaan is het een kwartiertje lopen (door de miezer regen) naar huis.
Om kwart voor elf zijn ze weer thuis - Petra moe, en Caroline en Alexandra lekker alert door alle nieuwe indrukken.

De auto kan 's middags aan het einde van de middag worden opgehaald, maar ze bellen maar niet - wat zou er mis zijn? Nu, eigenlijk niets, maar Petra's auto werd als controle auto aangemerkt, zodat de APK beurt extra gecontroleerd werd. Johan gaat de auto maar om kwart voor zes ophalen, anders loopt de planning helemaal uit.


Woensdag 28 juni 2006
Woensdag lijkt een herhaling van maandag: vroeg er uit, op naar de gemeente.
Daar ligt het paspoort gelukkig klaar. In verband met de spoedaanvraag zijn de meisjes nog niet bijgeschreven in het paspoort. Daar zijn pasfoto's van hen voor nodig. En om die nu in een fotohokje te maken...
Petra vraagt de ambtenaar voor de grap of ook identieke tweelingen verschillende pasfoto's moeten inleveren, of dat ze dezelfde foto kunnen gebruiken. Zoals te verwachten is dat het geval - jammer, had toch weer een set pasfoto's (en gedoe) gescheeld.

Na het gemeentehuis worden de meisjes weer in de auto geladen, dit keer om naar Velserbroek te rijden. Martine ruimt het Fisher Price speelgoed van Nadie en Casper op, en misschien is dat wel iets voor Caroline en Alexandra.
Dat maken Caroline en Alexandra al snel zelf uit: in een mum van tijd hebben ze de hele grote tas met FP speelgoed uitgepakt en bekeken. Het is absoluut iets voor hen!


Donderdag 29 juni 2006
Oma Emmy past op de meisjes, terwijl Petra naar de Bruynzeelvestiging in de Arena Boulevard gaat om de bestelling van de keuken definitief door te spreken. Eindelijk is dat ook geregeld. In week 41 zal hij worden geplaatst.
Petra komt keurig de parkeergarage uit - dit keer geen lekke banden!


Vrijdag 30 juni 2006
Voor ze in het bad gaan, mogen de dames vandaag nog even zonder luier op de gewone personen weegschaal gaan staan. Die weegschaal geeft het gewicht tot op het ons nauwkeurig, zodat het een goede indicatie is, hoe zwaar de dames nu zijn.
Caroline en Alexandra vinden het maar gek, maar ze kunnen er prima zonder steun op staan.
Voor beiden geeft de weegschaal 9,9 kilo aan. Ze gaan dus nog steeds gelijk op!!