Zondag 1 mei 2005
Bezoek van tante Marianne, oom Gerhard, Tessa, Max en Evie. Tessa en Max vinden het machtig interessant, hoewel de waterbol in de achtertuin misschien nog net wat interessanter is. Caroline en Alexandra worden reuze verwend met een heleboel cadeautjes. En ze zijn niet eens jarig!!

Alexandra is vandaag lekker levendig. Net als Caroline draait ze ook (per ongeluk?) van haar rug op haar zij. Ze kijkt er verbaasd bij.

S Avonds laat ze Johan en Petra flink schrikken: ze verslikt zich in haar flesje. Dat gebeurd wel eens meer, maar nu is het zo hevig dat haar halve fles er uitkomt. De melk golft er uit.
Dat is schrikken. Na een beetje tot rust gekomen te zijn, wil ze toch wel weer drinken. Ze krijgt dus nog wat meer melk.

Maandag 2 mei 2005
De dag begint vroeg. Vorige week sliepen Caroline en Alexandra lekker door tot zes, of zelfs tot zeven uur. Dat is deze zondag en maandag wel anders: rond vijf uur komen de dames, en dan hebben ze toch echt: HONGER.
Daarna slapen ze wel weer lekker door tot een uur of tien of elf.

Vandaag is Caroline aan de beurt om lekker levendig te zijn. Alexandra is na haar activiteiten van zondag moe en slaapt en slaapt. Ze moet zelfs voor haar flesjes worden wakker gemaakt. Maar eenmaal wakker, is ze ook echt wakker.
Caroline hoeft vandaag niet wakker gemaakt te worden: zij heeft problemen met in slaap vallen en vraagt veel aandacht. Ze gunt Alexandra zelfs niet de tijd om haar flesje te krijgen, maar wil continue bij Petra op schoot. Zo werkt dat dus niet. Caroline moet gewoon wachten tot Alexandra klaar is met drinken.

Omdat Caroline zo levendig is, zwaaien regelmatig haar benen door de box in de lucht. Een paar keer lijkt ze te draaien, maar het lukt net niet. Verder kijkt ze heel intensief naar de stoffen blokken in de box. Haar arm zwaait in het rond. Gericht grijpen lukt (nog) niet.

Dinsdag 3 mei 2005
Het is een zware ochtend voor Caroline en Alexandra.
Om vijf uur roepen ze om hun eerste flesje. Gewoonlijk krijgen ze s morgens nutrilon, en slapen ze daarna lekker lang door. Vandaag krijgen ze eerst de lichtverteerbare moedermelk. Om negen uur worden ze wakkergemaakt: tijd voor een volgende fles. Dit keer Nutrilon, zodat ze daarna lekker kunnen slapen. Eerst krijgt Caroline en daarna Alexandra.
Tussen de flesjes door is het echter tijd voor: oogdruppels. En dat vinden de dames niet fijn. Niet zo vreemd: Petra trekt - zachtjes - de oogleden van elkaar, en Johan druppelt er achter elkaar twee verschillende soorten oogdruppels in. De dames knijpen hun ogen stijf dicht en hun lipjes trillen. Dat ze dit wordt aangedaan...
Zodra de druppels echter zijn toegediend en ze geknuffeld worden, is alles weer goed.

Dit alles is ter voorbereiding aan het bezoek aan de oogarts. Voor de derde keer word een ROP screening uitgevoerd. De oogarts kijkt of het netvlies van de meisjes ten gevolge van de vroeggeboorte schade heeft opgelopen. Als dat zo is, moet er actie ondernomen worden. De screening vind plaats met vijf, acht en twaalf weken. Vandaag is dus de derde screening.
In de behandelkamer neemt Petra de dames een voor een op schoot. Samen met de oogarts worden de oogjes weer opgesperd, en kijkt de arts naar de staat van het netvlies.
Dit is telkens weer een drama, omdat hij met een lichtje in hun ogen schijnt.
Gelukkig is het nieuws goed. Vandaag is, net als de vorige twee keren, het nieuws goed: er is geen onregelmatigheid te zien. We hoeven niet terug te komen.

Hierna lopen we nog even langs de afdeling neonatologie. Verplegers Jubbe en Roos hebben vandaag dienst en zijn blij de meisjes te zien. Hun bolle wangetjes worden uitgebreid bewonderd. Roos vertelt iets dat wij nog niet eerder hoorden: de plasluiers van de meisjes ruik(t)en naar appeltjes. Alle doktoren hebben er aan geroken, en er niets onregelmatigs aangevonden. Maar het geurtje is blijkbaar wel bijzonder.
De meisjes krijgen overwegend moedermelk. Als de voeding van Petra van invloed is, kan ze eigenlijk maar een ding bedenken wat dat zou kunnen veroorzaken: groene ijsthee. De enige frisdrank die ze drinkt is Pickwick groene ijsthee. En omdat ze veel moet drinken, gaat daar ook aardig wat van op. Zou dat het zijn? In dat geval ruiken ze niet naar appeltjes maar naar ijsthee.

s Middags past Johan op de meisjes en gaat Petra naar kantoor. Dossiers overdragen en bijkletsen met de collegas.

Aan het einde van de dag is Petra helemaal op.

Woensdag 4 mei 2005
Petra hoopt dat de meisjes s morgens goed doorslapen, zodat zij ook wat kan bijkomen na dinsdag. Dat mag niet zo zijn. Caroline is vandaag lekker levendig en wil aandacht. Lekker vastgehouden worden door mama.

S Middags komt oma Emmy helpen. Ze geeft beide dames een flesje en past een half uurtje op terwijl Petra een paar boodschappen doet.  .

Zaterdag 7 mei 2005
Alweer een mijlpaal voor de meisjes: ze gaan naar de kapper.
Niet omdat hun haar zo lang geworden is, maar omdat Johan en Petra een afspraak hebben. Ze mogen mee en liggen rustig in hun maxi cosi s te wachten en Caroline kijkt gezellig om haar heen.
Daarna even langs oma Emmy om bloemen af te geven en een flesje voor Caroline en Alexandra op te warmen. Gek dat oma Emmy daar helemaal geen problemen mee heeft....

Wat een invloeden. In die eerste maanden hebben ze een heleboel verpleegkundigen en doktoren gezien, zijn op een notariskantoor geweest, en bij de kapper!

Zondag 8 mei 2005 MOEDERDAG
Caroline en Alexandra zijn door Petra in de loop van de week voorgelicht over wat het begrip moederdag betekend. Johan had zich bereid verklaard eventuele aankopen van de dames te financieren (ze hebben per slot van rekening nog geen zakgeld), maar verklaarde ook van hen nog geen financieringsvoorstel ontvangen te hebben. Daar voegde hij aan toe dat zij het persoonlijk aan hem moesten mededelen. Dus geschreven voorstellen waren helaas geen optie.
Toch heeft een en ander resultaat gehad: in de wiegjes van Caroline en Alexandra liggen twee waardebonnen. Een voor een pedicure en een voor een manicure. En dat hebben ze helemaal zelfstandig geregeld (volgens hun vader).

Dinsdag 10 mei 2005
Johan is naar het werk en Petra spant samen met de meisjes: ze gaan in de box voor een mooie foto, die op een verjaardagskaart aan Johan komt te staan. Zo iets hebben ze ook voor opa Be s 65^e verjaardag op zaterdag gedaan.
Caroline en Alexandra hebben de smaak goed te pakken: zij poseren, en dan maakt Petra er via www.tpg.nl een wishou kaart van. Mooi groot en glanzend. Oma Emmy krijgt er ook een.
Jammer is alleen, dat de kaarten iedere keer een dag later worden bezorgd dan de post op de website aangeeft.

Woensdag 11 mei 2005
Joepie, Johan is jarig en de meisjes moeten hun wiegjes dus delen met hun cadeautjes voor Johan. Gelukkig zijn die in omvang niet zo groot. Wie had gedacht dat ze al zo goed Engelstalige boeken kunnen uitzoeken. Echte wonderkinderen dus.
Het zingen wil echter nog niet zo goed lukken.

s Morgens gaat Petra voor het eerst alleen met de meisjes naar het ziekenhuis. Ze moeten weer prikjes hebben. Dus mogen ze nu in mama s auto mee. Die moet natuurlijk eerst nog worden aangepast. Op de heen weg zitten ze alle twee op de achterbank, maar dat laat Petra erg weinig ruimte. Bij het ziekenhuis zet Petra de airbag van de passagiersstoel uit, waarna de dames achter elkaar in de auto kunnen zitten. Gelukkig zijn ze nog te klein om ruzie te maken over wie er op de voorstoel mag.

Donderdag 12 mei 2005
Petra wil zo af en toe ook nog wel eens iets anders doen, zoals het uitruimen van een kast. Dat gaat toch niet altijd soepel met de twee meisjes erbij, dus komt oma Emmy een dagje assisteren. Zo bekorten we de voedingstijd met de helft!
Caroline en Alexandra hebben daar gelukkig helemaal geen bezwaar tegen.
 s Middags is er een verrassingsbezoekje van opa Be en oma Annie. Dat resulteert in een unieke fotogelegenheid: beide oma s met een kleindochter op schoot. De dames merken er weinig van. Zolang ze hun flesjes maar krijgen, vinden zij het best.
Wel zijn ze erg gecharmeerd van de rammelarmbandjes die opa en oma voor hen mee nemen. Reuze interessant.

Vrijdag 13 mei 2005
Johan heeft vandaag vrij genomen voor een grote expeditie. De dames moeten naar het LUMC voor een afspraak bij de kindercardioloog. Omdat een en ander waarschijnlijk lang zal gaan duren, gaat de kinderwagen mee. In de parkeergarage worden de dames vanuit de maxi cosi in de kinderwagen gelegd. Gelukkig is er een goede lift aanwezig.

De hele familie is ruim op tijd vertrokken, zodat ze eerst nog een bezoek kunnen brengen aan de afdeling Neonatologie, alwaar de dames uitgebreid bewonderd worden. Ze zijn al zo groot geworden.
Op die afdeling is een ouderkamer, waar Petra altijd kolfde, maar waar ook een aankleedkussen ligt. In overleg krijgen Caroline en Alexandra daar een flesje nutrilon, opgewarmd in de magnetron van een andere ouderkamer.
Daarna is het tijd voor de polikliniek. We verlaten de 7^e verdieping om naar de 3^e te gaan.
Bij de receptioniste liggen hun patientenkaarten en formulieren al klaar. Voor we bij de cardioloog aankomen, moeten ze eerst onderzocht worden.

Eerst een CTG. Op ieder kind komen zo n 8 a 10 plakkertjes, waaraan knijpertjes zitten, die weer aan de machine zijn verbonden. De dames vinden de plakkertjes maar koud. Om een goed beeld te kunnen krijgen, moeten de dames (die achter elkaar aan bod komen) zo stil mogelijk liggen. Johan mag de beentjes vasthouden, terwijl Petra de armpjes stilhoud. Om ze af te leiden, speelt een speeltje kinderliedjes. Wonder boven wonder gaat dat allemaal goed. De beelden zijn bij beiden meteen mooi, zodat een en ander niet over hoeft.
Ook worden ze nog even gewogen: Caroline weegt nu 4135 gram, en Alexandra 4250 gram.
Rompertjes weer aan en op naar het volgende onderzoek.

Daarna is het tijd voor een echo. Eindelijk een echoapparaat waar Petra NIET onder hoeft!
Caroline mag als eerste. Zij vindt het allemaal interessant en ligt ijverig mee te kijken op het beeld, waar allerlei gekleurde vlekken op te zien zijn.
De koude gel is voor Alexandra aanleiding om te gaan piepen, het duurt een tijdje voor zij haar goede houding gevonden heeft. Zij draait haar hoofd de andere kant op en  kijkt dus niet mee op de monitor. Geen medische zaken voor Alexandra!
Rompertjes weer aan en op naar de volgende kamer.

Daar wacht de kindercardioloog, dr. Ottenkamp. Hij is in het bezit van de dikke dossiers van de dames en de uitslagen van de onderzoeken.
Caroline is prima in orde. Na het klippen van haar open ductus op 24 februari is alles voorspoedig gegaan. Er is geen enkele doorgang meer en zij hoeft niet meer terug te komen.
Alexandra is in februari niet geklipt omdat zij iets beter reageerde op de Indocit kuur. Destijds is besloten om de kleine opening die er toen was, de kans te geven uit zich zelf dicht te gaan.
Uit de onderzoeken is gebleken dat dit (nog) niet het geval is. Maar zolang ze er geen last van heeft, hoeft er op dit moment nog niet te worden ingegrepen. Als de ductus openblijft, moet er op enig moment wel iets aan gedaan worden, maar als ze groter is, kan dat ook niet-operatief. Tot die tijd blijft ze onder controle. Dus over drie maanden komen we terug met Alexandra.
Dit is allemaal niet verrassend. Natuurlijk hadden Johan en Petra gehoopt dat de ductus zich vanzelf zou sluiten. Er is echter nog steeds een kans dat dat alsnog gebeurd. Gewoon afwachten dus.

Inmiddels zijn we al zo n vier en een half uur van huis. Hoog tijd om in de auto te stappen en naar huis te gaan. Daar aangekomen drinken de dames gretig hun flesjes leeg.

Maandag 16 mei 2005
Caroline en Alexandra zijn tevreden. En dat laten ze blijken door steeds meer te lachen. Dat komt het meeste voor wanneer ze in de armen van iemand liggen en gezellig om zich heen kijken. Ook vinden ze het geweldig als ze kinderversjes te horen krijgen of wanneer er iemand tegen hen kletst. Snel achter elkaar trekken er dan een heel stel gelaatsuitdrukkingen over hun gezicht. Soms lijken ze te gaan huilen, komen dan bij, en grijnzen vervolgens met een uitdrukking die zegt: Ha gefopt!!

Woensdag 18 mei 2005
Caroline en Alexandra zijn tegenwoordig wat meer met de wereld om hen heen bezig. Ze kunnen heel geconcentreerd naar een wandkleed of gekleurd speeltje staren.
Als ze huilen, kunnen ze (tenzij de nood echt heel hoog is) worden afgeleid door een rammelend speeltje.
In de box hangt Petra s oude wagenspanner tussen de meisjes in. Alle twee doen ze verwoede pogingen om er tegen te slaan of de ringen vast te pakken. Caroline presteert het om (per ongeluk) met haar hand een ring vast te pakken en tegelijk haar hiel in een andere ring te haken.... wat blijkbaar wel lekker ligt, want ze huilt niet.

Petra heeft voor hen een mooie babygym uitgezocht op de website van Fisher Price. Helaas.... na een heleboel telefoontjes naar FP en speelgoedzaken in de beurt blijkt deze alleen bij een aantal babyspeciaalzaken te bestellen te zijn, en niet bij speelgoedzaken.
Die babyspeciaalzaken liggen natuurlijk niet in de buurt, en tijd is een schaars goed tegenwoordig. Wat te doen?? De oplossing is ligt misschien niet voor de hand, maar is wel makkelijk. Bestellen in de Verenigde Staten. Daar is de babygym wel te koop en een stuk goedkoper: USD 30 (is ongeveer EUR 24) ten opzichte van EUR 65 ! Alleen verschepen Amerikaanse firma s dergelijke goederen meestal niet buiten de Verenigde Staten. Volgende probleem dus. Ook hiervoor is een oplossing gevonden: een Nederlandse tussenpersoon in de Verenigde Staten: www.fromus2eu.com Natuurlijk kost een en ander flink aan portokosten, maar met een dergelijk prijsverschil is dat nog wel te doen. En dan is het aan huis bezorgd.  

Zaterdag 21 mei 2005
De laatste paar dagen is het voedingsbehoefte van de dames wat gewijzigd: ze weigeren hun flesjes leeg te drinken. Aandringen heeft geen zin: dan spugen ze met een hele (mooie) grote golf de melk eruit. Niet alleen kost dit een heel aantal verschoningen per dag, het zit Petra en Johan ook niet helemaal lekker. Even afwachten maar, ze plassen goed en alles opgeteld drinken ze nog heel behoorlijk. Blijkbaar hebben ze even een grens bereikt.
Eigenlijk willen de dames gewoon slapen: ze zijn bijna niet wakker te krijgen voor een fles en vallen soms midden in een fles in slaap. Zonder aanwijsbare reden schrikken ze dan na een tijdje weer wakker. Al hun ledematen vliegen dan even alle kanten op.

Petra voelt met ze mee: ze wil ook slapen. En dat lukt. Telkens weer. Vanaf de middag volgt ze ongeveer het regime van de meisjes: slapen, wakker worden op de meisjes te voeden en/of te kolven en weer slapen. Heerlijk.

Zondag 22 mei 2005
De dames (en Petra) zijn vandaag een stuk alerter. Blijkbaar had iedereen een dringende behoefte aan slaap. De meisjes zijn weer hun punctuele zelf.

Wanneer Johan en Petra s middags beneden zijn klinkt om klokslag 14:00 uur een dringende kreet door de babyfoon. Ze hebben honger. En dat klopt, want de voeding is ook voor dat tijdstip ingepland. Er hangt een klok op de babykamer, en blijkbaar hebben de dames besloten dat ze kunnen klokkijken. Erg vreemd.

Wanneer Johan Alexandra uit haar bed je gaat halen, laat ze een nieuw kunstje zien: ze heeft haar knuistje gevonden en sabbelt op haar duim. Goed gedaan Alexandra!
Tot nu toe deed ze dat alleen wanneer ze op haar buik lag en haar hand toevallig in de buurt van haar mond was, of wanneer ze op iemands schouder lag.

Caroline heeft een andersoortig kunstje, waar Johan en Petra minder dol op zijn.
Tijdens haar badje besluit ze - nu ze toch lekker warm en ontspannen is - een luier uit te sparen en eens uitgebreid te poepen. Bah. Gelukkig was Alexandra al in het bad geweest.

Inmiddels zijn Caroline en Alexandra te groot voor luiermaat 1 en dragen nu maat 2!
Volgens een onofficiele meting door Johan en Petra zijn de dames nu zo n 53 a 54 cm lang.

Maandag 23 mei 2005
Caroline en Alexandra beginnen zo langzamerhand wel erg vaak te spugen bij het eten. En ze doen er langer en langer over. De flesjes gaan niet op, en ze vallen na verloop van tijd gewoon in slaap. Alom malaise dus.
Dat zijn Johan en Petra niet van de dames gewend: de flesjes gingen vlot op, zonder gemier.
Waar zou dat toch aan kunnen liggen? Petra gaat afstrepen: ze spugen bij nutrilon en bij moedermelk, dus aan de melk ligt het niet. Het gebeurt bij zowel Johan en Petra: dat is het ook niet. Het gebeurt bij verschillende houdingen: ligt het ook niet aan. Wat dan?
Tijd voor een experiment: er gaat een grotere speen op de flesjes.
Heel voorzichtig geeft Petra Alexandra dit flesje: straks verslikt ze zich nog in de toevloed van de vele melk. Maar dat valt mee. De fles wordt in een rap tempo helemaal leeg gedronken! Was dat het? Blijkbaar moesten de meisjes te hard werken om de melk uit de kleinere spenen te krijgen, waardoor ze moe werden en in slaap vielen.
(en dat was echt in slaap: zelfs met een nat washandje niet wakker te krijgen).

Dinsdag 24 mei 2005
Petra zet haar spenen experiment voort. Het is nu al een hele dag goed gegaan. En ja hoor, het blijft goedgaan. Wanneer een kind zich nu verslikt, hoest het alleen maar, en komt er niet een hele golf melk mee. Zo kennen we de dames weer.

Voor Johan en Petra maakt het verhaal van de spenen wel duidelijk dat ze eigenlijk niet op tijdaanduidingen af kunnen gaan.
Caroline en Alexandra zijn nu drie en een halve maand (gewoon) of vijf weken (gecorrigeerd naar de uitgerekende datum). Maar ze drinken pas zo n tien weken (gerekend vanaf de eerste flesjes die ze naast de sondevoeding kregen).
Deze spenen zijn voor ouder dan drie maanden. Van welk punt moeten die drie maanden geteld worden? Qua leeftijd zou het redelijk kloppen, maar ze drinken nog geen drie maanden. Bovendien zijn de qua omvang nog lang niet de grootte van een kind van drie maanden. Qua zuigkracht dan wel?
Dit is dus heel verwarrend. In de praktijk zal het neer komen op proberen en experimenteren. Zijn Johan en Petra nu geslaagd voor deze test?

Woensdag 25 mei 2005
s Morgens zijn Caroline en Alexandra met Petra en Oma Emmy naar het centrum geweest. Gezellig met z n vieren in de auto. Alexandra ligt in de supermarkt om zich heen te kijken. Caroline slaapt door en door en door...
Op tijd weer terug voor de voeding van 11 uur.

De postbode brengt s middags een groot pakket: de babygym is aangekomen.
Maar de dames moeten eerst eten, dus zijn er nog niet erg in geinteresseerd. Petra wel, die is er erg tevreden over. Wie de Kick n Crawl alvast wil zien, klikt zoekt op www.fisher-price.nl naar KICK en vind daar dan de Ocean Wonders Kick and Crawl.