November 2005

Zaterdag 8 oktober 2005
Het uur U is eindelijk aangebroken. Caroline en Alexandra gaan opzoek naar hun roots in Groningen. Nou ja, ze gaan op bezoek bij opa Be en oma Annie. En meteen daar logeren.
Alsof dat nog niet genoeg is, gaan ze ook nog langs bij tante Marianne, oom Gerhard, Tessa, Max en Evi. En komt er nog visite voor ze.

De meisjes kijken iedereen plechtig en ernstig aan. Bij tante Marianne barsten ze zelfs in huilen uit! Dat is niet erg sociaal van ze, maar ze beginnen langzaam wat eenkennig te worden. Schaterlachen doen ze graag en veel als ze met Johan en Petra thuis zijn, maar met vreemden erbij, ho maar.

Gelukkig ontdooien ze bij opa en oma op het kleed een beetje, en is het dan toch nog gezellig.

Zondag kijken ze Petra verwijtend aan: wat ze nu toch aan krijgen! Maillotjes voor de meisjes. Het houdt het verschonen wel op.


Maandag 10 oktober 2005
Tijd voor weer een nieuw ziekenhuis: Petra mag naar het Kennemer Gasthuis (locatie EG) voor een bezoekje aan de revalidatiearts.

Wat zegt deze over haar (al tijden heel pijnlijke) hiel? Het is een geval van hielspoor.
De peesplaat onder de hiel is geirriteerd. Omdat ze ook een holvoet heeft, heeft de normale remedie van gelhieltjes niet geholpen. De pezen in haar middenvoet zijn nu ook pijnlijk.
Wat te doen? Een remedie kan zijn: vier maanden loopgips, zodat de voet voldoende rust krijgt. Gelet op de situatie vindt de arts dit niet. Petra ook niet.
Mogelijkheid twee is het gebruik van steunzolen. Daar moeten dan kleine, plaatselijke, gelkussentjes worden aangebracht, die het drukpunt ontzien.
Daardoor moet alles langzaam beter worden. Langzaam is het sleutelwoord: het gaat minimaal zes maanden duren. Als het meteen goed aanslaat.

Gelijk wordt er ook een foto van de hiel gemaakt. Mocht hierop te zien zijn dat er kalkafzetting onder de hiel zit, dan blijven de klachten waarschijnlijk.
Echt opwekkend is het niet. Het is echter zaak dat er nu echt iets gebeurd, want lopen achter de kinderwagen is momenteel maar heel beperkt mogelijk, en kinderen in het bad doen is een pijnlijke aangelegenheid (daarom doet Johan dat meestal).
Over veertien dagen volgt een bezoekje aan de orthopedisch schoenmaker.

Inmiddels kunnen we kwartetten met de ziekenhuis kaartjes: "Mag ik, van de serie LUMC, Caroline?" "Heb ik niet, mag ik van de serie Spaarne Ziekenhuis: Petra?".
Alleen Johan blijft nog buiten schot.


Dinsdag 11 oktober 2005
Caroline wil met haar babygym spelen. Alleen staat die aan de andere kant van de kamer, ver weg van het speelkleed. Dat is geen probleem: ze tijgert er naar toe, en slaat haar armen om de staander heen. Dat is nog eens een hint!

Nadat de gym op het speelkleed is gezet, blijft ze er bij in de buurt.

Caroline en Alexandra vieren hun bezoek aan Groningen op geheel eigen wijze: ze zijn snip- en snip verkouden


Woensdag 12 oktober 2005
Jawel, soms kom je vreemde taferelen op de kinderkamer tegen.
Beide meisjes lagen te rusten/slapen in hun bedjes, ieder vergezeld van Ieyoor, Haas en een speeltje. Komt Petra na een uurtje boven, zijn ze alletwee in slaap, maar heeft Caroline extra speeltjes, en Alexandra niet.
Rarara, hoe komt Ieyoor van het ene bed in het andere? Dat moet een flinke zwaai zijn geweest (of de Ieyoors vliegen laag dit najaar).

Zijn Caroline en Alexandra echt identiek in doen en laten?
- Alexandra duimt echt op haar duim, maar Caroline kluift liever op een aantal vingers tegelijk.
- Caroline slaapt het liefste op haar buik, of minstens op haar zij, terwijl Alexandra op haar rug slaapt, maar liever wel met haar hoofd in de richting van de lakens.
- Alexandra is meestal het eerste wakker.
- Caroline eet "netjes", Alexandra laat af en toe de hapjes-spetters door de kamer vliegen.


Donderdag 13 oktober 2005
De wereld is groter en groter. Beide dames zijn erg actief.
Caroline legt zich toe op het ontdekken van de salontafel: boekjes!!!

Alexandra duwt de (niet op de klink zittende) deur naar de keuken open om met de prullenbak aan de haal te gaan. 
Overigens vinden ze de speelgoedcatalogus ook erg mooi.